Thuis in Liessel

Lieve Mensen, wat een reis. Zaterdagochtend nog even 2 culturele uitstapjes gemaakt. Nelson Mandella als standbeeld uitkijkende over Pretoria. Mooi om te zien.
In de kraampjes 2 beeldjes gekocht voor het graf van Quintus. snik, wat een gedachten......
Auto ingeleverd zonder op of aanmerkingen hebben ze deze ingenomen. :)
Op naar het vliegveld. Nog even het laatste kleingeld opmaken is in werkelijkheid nog niet zo gemakkelijk, daar de stroom uitvalt en het aardedonker is. Het duurt enorm lang voordat het hersteld is en alle klanten worden de winkels uitgezet.

Ik heb een mooi T shirt in gedachten en natuurlijk is dat het laatste exemplaar. Na veel gezeur, en een stevige duw in mijn rug door dochter Laura vraag ik toch of ze het shirt van het poppetje af willen halen, zodat ik het kan passen. Een heel gedoe, de maat zou XL zijn ,wat wij niet geloven. Oké, het wordt eraf gehaald en blijkt maat S te zijn, super dat is mijn maat.
Snel naar boven om in te checken voor de terugreis. In een verloren momentje pas ik het shirt en tot mijn grote schrik is het te klein.
Er is nog eenzelfde winkeltje vlakbij de incheckbalie, ik probeer het om te ruilen voor een grotere maat, wat niet kan i.v.m. code, die op het shirt staat.
Laura rent terug met mijn shirt en creditkaart. Na veel gedoe geld terug gestort en kan ik in het andere zaakje maat M kopen. Hopelijk wordt het snel zomer in Nederland, in ieder geval voordat ik er uit gegroeid ben ;0

Via Parijs, waar we om 5.10u landen en een warme maaltijd die om 0.30u geserveerd werd, wachten we op het laatste verbindende vliegtuig naar huis.
Als we onze koffers hebben en richting uitgang lopen, staan opeens Paul en Wil voor ons neus! We vallen elkaar huilend in de armen, alle emoties komen eruit. We zijn blij samen te zijn, al ontbreekt ons 5e gezinslid.

We zijn om 10.30u thuis. Pakken onze koffers uit, nemen een douche en gaan dan om 13.00u onze Quintus ophalen. Wat heel heftig is.
Fijn, om hem weer te zien en te aaien, maar op deze manier was niet de bedoeling...Fijn, dat Bas, onze vertrouwde dierenarts er is.

Wil heeft een prachtig, raar om op te schrijven, kistje voor onze trouwe viervoeter gemaakt. We nemen de tijd om afscheid te nemen en begraven hem samen. Dank je wel lieverd voor je liefde, trouw en vriendschap! Wat zullen we je missen.